آرتریت ضد روماتیسم Leflunomide سرکوب کننده ایمنی Cas 75706-12-6

تعریف پلی وینیل پیرولیدون

یک پلیمر وینیل متشکل از واحدهای تکرار شونده -CH2-CR- که در آن R یک گروه 2-oxopyrrolidin-1-yl است.

توضیحات پلی وینیل پیرولیدون

Leflunomide یک داروی ضدروماتیسمی است که به صورت خوراکی در دسترس است و با نام Arava در ایالات متحده برای درمان آرتریت روماتوئید (RA) عرضه شد.این اولین و تنها دارویی است که برای کند کردن آسیب ساختاری مفصل RA استفاده می شود، بنابراین نیاز پزشکی برآورده نشده را برطرف می کند.
لفلونوماید در 3 مرحله از آنیلید استواستیک مناسب با استفاده از واکنش سیکلودافیون نیتریل اکسید انامین برای جمع آوری حلقه ایزوکسازول تهیه می شود.Leflunomide یک پیش دارو است که به طور گسترده در داخل بدن به 2-سیانو-3-هیدروکسی-2-بوتنامید مربوطه متابولیزه می شود که از تکه تکه شدن حلقه ایزوکسازول حاصل می شود.این سیانوئنول در واقع متابولیت فعال است و چندین آزمایش روی حیوانات نشان داده است که پس از تجویز خوراکی، سطوح قابل توجه و پایداری از این متابولیت به گردش خون سیستمی تحویل داده شده است.
در شرایط آزمایشگاهی، متابولیت فعال Leflunomide آنزیمی که در بیوسنتز نوکلئوتیدهای پیریمیدین دخیل است، دی هیدروروتات دهیدروژناز را مهار می کند، که احتمالاً اثر سرکوب کننده سیستم ایمنی آن را در داخل بدن به حساب می آورد.مکانیسم های دیگر اثر مانند مهار تیروزین کیناز و مهار پاسخگویی به اینترلوکین-2 پیشنهاد شده است.در مدل‌های مختلف بیماری‌های خودایمنی یا آلرژیک، Leflunornide هم از نظر پیشگیری و هم از نظر درمانی کارایی خود را نشان داد.

لفلونوماید سرکوب کننده سیستم ایمنی که با نام های Alovar، Leflomide و Donvar نیز شناخته می شود، نوعی سرکوب کننده ایمنی ایزووکسازول با فعالیت ضد تکثیر است.فارماکولوژی مدرن این محصول را به عنوان داروی تب بر، ضد درد و ضد التهاب دسته بندی می کند. این محصول توسط کبد و دیواره روده و میکروزومی به سرعت وارد سیتوپلاسم متابولیت فعال می شود و نقش مهمی را ایفا می کند، مکانیسم اصلی مهار سنتز DNA در فرآیند یک آنزیم کلیدی - فعالیت دی هیدرو اوروتیک اسید دهیدروژناز (DHODH)، به طوری که مصرف به عنوان نوکلئوتیدهای لنفوسیت B در خاتمه بیوسنتز DNA و RNA که قادر به ورود به دوره S سلولی نیستند، در نهایت نمی تواند تکثیر شود، بنابراین اثر ضد روماتیسمی ایجاد می کند، برای درمان آرتریت روماتوئید فعال بزرگسالان، اسپوندیلیت آنکیلوزان مناسب است، می تواند تخریب استخوان را کاهش دهد، علائم و نشانه ها را کاهش دهد.علاوه بر این، لفلورید از فعالیت تیروزین کینازها که از تکثیر سلول های T، سلول های B و سلول های غیر ایمنی جلوگیری می کنند، جلوگیری می کند.همچنین از بیوسنتز COX2 جلوگیری می کند که سنتز پروستاگلاندین را مهار می کند و Chemicalbook ضد التهابی اعمال می کند و از آزاد شدن هیستامین از ماست سل ها و بازوفیل ها جلوگیری می کند. با توجه به دشواری تنظیم دوز برای بیماران پیوند عضو، این محصول عمدتاً برای درمان آرتریت روماتوئید و سایر بیماری های خودایمنی استفاده می شود. پس از مصرف خوراکی، فرآورده به سرعت در دیواره روده و کبد به متابولیت های فعال تبدیل می شود، F 80٪ است و با خوردن غذا بر جذب تأثیر نمی گذارد. Tmax 6-12 ساعت است، اگر به اولین دوز دوز بار 100 میلی گرم داده شود، غلظت خون در 3 روز به حالت پایدار می رسد، در غیر این صورت چندین ماه طول می کشد تا غلظت خون به حالت پایدار برسد. متابولیت فعال PPB 99.3٪ بود که عمدتاً در کبد، کلیه و پوست توزیع می شود، اما در بافت مغز کمتر است. پس از متابولیسم بیشتر متابولیت‌های فعال، 43% از نشانگرها از طریق ادرار و 48% از طریق مدفوع دفع می‌شوند و گردش خون روده‌ای عامل اصلی منجر به نیمه عمر طولانی متابولیت‌های فعال بود. رژیم غذایی پرچرب اثر قابل توجهی بر غلظت پلاسمایی دارو ندارد. کربن فعال یا کلستیرامین ممکن است جذب دارو را مهار کند. عوارض جانبی عمده لفلونوماید بی اشتهایی، استفراغ، درد شکم، اسهال، گاستریت و گاستروانتریت، بثورات پوستی، آلوپسی برگشت پذیر و افزایش آمینوترانسفراز بود.